Er was eens een eekhoorn, een lieve en zorgzame coach in het bos, die elke dag andere dieren hielp met hun zorgen. Ze hield ervan om te luisteren en te begeleiden. Maar op een dag kwam er een beer naar haar toe met een bijzonder verzoek. De beer voelde zich vaak niet gezien en wilde graag dat iemand hem waardeerde. De eekhoorn, die zelf ook wel eens verlangde naar waardering, voelde zich meteen verbonden met de beer. Ze wilde niets liever dan de beer gelukkig maken, want als de beer zich goed voelde, dan zou zij dat ook doen.
De beer gaf de eekhoorn wat ze zocht: complimenten, waardering, en hij plaatste haar op een voetstuk. Hierdoor werkte de eekhoorn steeds harder, altijd met de gedachte dat ze de beer blij moest houden. Maar hoe meer de eekhoorn werkte, hoe meer ze haar eigen grenzen overschreed. Ze stopte met rust nemen, vergat haar eigen behoeften, en draaide alleen nog maar om de beer. Ze wilde hem blijven plezieren, koste wat het kost.
Op een dag merkte de eekhoorn dat ze uitgeput was. Maar in plaats van te stoppen, werkte ze nog harder, bang om de beer teleur te stellen. De beer, die haar harde werk waardeerde, begon steeds meer te vragen. Zonder dat ze het doorhadden, bevredigden ze elkaars diepste verlangens: de beer voelde zich gezien en belangrijk, en de eekhoorn voelde zich gewaardeerd. Maar wat ze niet wisten, was dat hun relatie gebouwd was op iets wat hen allebei gevangen hield – tegenoverdracht.
Op een dag kwam de beer met een vraag die de eekhoorn niet meer kon beantwoorden. Ze voelde zich gekwetst en afgewezen toen de beer meer aandacht gaf aan andere dieren in het bos. Haar eigen onzekerheden kwamen boven, en voor het eerst durfde ze haar grenzen aan te geven. Maar toen ze dat deed, merkte ze dat hun relatie niet meer was wat het leek. De band die ze dachten te hebben, was eigenlijk een spiegel van hun diepste verlangens en onzekerheden. Ze realiseerde zich dat ze niet langer handelde vanuit haar rol als coach, maar vanuit haar eigen kwetsbare gevoelens.
De eekhoorn leerde een belangrijke les: tegenoverdracht sluipt binnen wanneer je eigen verlangens en behoeften het zicht op je cliënt vertroebelen. Ze begreep nu dat ze de beer niet echt hielp door hem tevreden te houden, maar dat ze reageerde op haar eigen verlangen naar waardering. Dit maakte het moeilijk om objectief te blijven.
Uiteraard ben ik zelf de eekhoorn in het verhaal. Voor mij een zeer waardevolle les!
Tegenoverdracht is als een spiegel waarin jouw eigen verlangens en onzekerheden reflecteren op de relatie met je cliënt. Als kindercoach is het belangrijk om je hiervan bewust te zijn, zodat je de kinderen en hun ouders zuiver en professioneel kunt begeleiden.
Wil jij zelf ook aan de slag met jouw eigen tegenoverdracht? dan heb ik een super gave online training voor jou!
0 Reacties