“Maar… een behandelplan moet je toch gewoon volgen? Anders heeft het toch geen zin?”
Dat is een vraag die ik vaak krijg van collega’s. En ik snap het! Behandelplannen roepen nogal wat discussies op.
Er zijn ruwweg drie kampen:
1️⃣ Team ‘Behandelplannen zijn onzin’ – die liever geen plan maken en alles op gevoel doen.
2️⃣ Team ‘Behandelplannen zijn dichtgetimmerd’ – waar alles al in steen gebeiteld is en er nul flexibiliteit is.
3️⃣ Team ‘Flexibel behandelplan’ – waarin het plan meegroeit met de cliënt en de therapie maatwerk blijft.
Als jij écht impact wil maken, dan wil je bij team 3 horen. Waarom? Omdat geen enkel traject zich precies houdt aan een strak uitgestippeld pad. Je hebt wendbaarheid nodig!
Laten we daar eens induiken.
Luister hier meteen mijn podcast over dit onderwerp👇
Veel mensen behandelen een behandelplan alsof het een strak protocol is. Maar een goed behandelplan is een groeidocument.
✅ Je start met een intake en formuleert een hoofddoel.
✅ Je verzamelt informatie en stelt werkdoelen op.
✅ Maar het traject blijft flexibel, want soms kom je onderweg verrassingen tegen.
Het is net als een route naar Rome:
Zolang je einddoel hetzelfde blijft, is de weg ernaartoe flexibel.
Soms kom je er tijdens de therapie achter dat de informatie uit de intake niet compleet was.
Voorbeeld:
Een meisje komt bij jou met psychosomatische klachten. Jij denkt: we moeten werken aan lichaamsbewustzijn.
Je route: werken aan lichaamsbewustzijn → inzicht krijgen in stress → klachten verminderen.
Maar halverwege merk je dat er een enorme emotionele blokkade zit die in de intake nooit naar voren kwam.
Wat nu?
❌ “Nee hoor, we hebben een behandelplan. We moeten op deze route blijven!”
✅ “Oké, dit vraagt om een aanpassing. We moeten eerst die emotionele blokkade aanpakken voordat we verder kunnen.”
Dat is hoe je een behandelplan echt op maat maakt.
Misschien denk je: “Maar ik doe alles op gevoel, ik heb geen behandelplan nodig.”
Nou, zonder plan kun je het volgende tegenkomen:
🚧 Je vergeet welke stappen je al hebt genomen.
🚧 Je mist belangrijke patronen en inzichten.
🚧 Ouders vragen om een evaluatie en jij hebt niks op papier staan.
🚧 Je weet niet meer precies wat het oorspronkelijke doel was.
🚧 Je zal regelmatig meegaan in de overlevingsstrategie van het kind.
👉 Een behandelplan helpt je reflecteren en overzicht houden.
En nog iets: ouders, scholen en gemeentes verwachten het vaak.
Dus ja, een behandelplan is nodig. Maar het mag wél flexibel blijven!
1. Zorg dat je doel helder is
👉 Het hoofddoel blijft vaststaan (bijvoorbeeld: “zelfvertrouwen vergroten”).
2. Zie werkdoelen als bouwstenen
👉 De stappen daar naartoe zijn niet in beton gegoten en mogen veranderen.
3. Check regelmatig of de route nog klopt
👉 Zit je nog op de juiste weg of is er een aanpassing nodig?
4. Schrijf regelmatig een korte evaluatie
👉 Hoe ver is het kind? Zijn er nieuwe inzichten? Is een aanpassing nodig?
5. Communiceer met ouders
👉 Laat hen weten waarom je af en toe het plan aanpast en hoe dat in het belang van hun kind is.
Veel therapeuten worstelen met behandelplannen. Ze voelen zich beperkt door een strak protocol of raken juist de rode draad kwijt omdat ze geen plan hebben.
Wat als je een duidelijk systeem had, waarin je:
✔️ Flexibel blijft, zonder grip te verliezen?
✔️ Een duidelijk framework hebt om sessies optimaal vorm te geven?
✔️ Precies weet hoe je op maat werkt, zonder vast te lopen?
👉 Dat is precies wat je leert in mijn 2-daagse training!
In Jeugdzorg op Maat – de basis leer je:
✔️ Hoe je een flexibel behandelplan opbouwt.
✔️ Hoe je voorkomt dat je vastloopt in een traject.
✔️ Hoe je de juiste doelen en stappen bepaalt.
Resultaat?
✅ Jij voelt je zeker in je werk en twijfelt niet meer of je “het goed doet”.
✅ Jij biedt zorg die écht passend is.
✅ Jij kunt ouders en gemeenten een helder behandelplan overleggen.